kolejny upadek:(

Tak bardzo chciałabym zacząć żyć od nowa,zapomnieć o tym co było,

zapomnieć o ludziach,którzy mnie zniszczyli i pozwolili umierać

w świecie, w którym trudno o troszke miłości,troszke zrozumienia...

    Nie potafie udawać,że wszystko jest wporządku,nie potrafie byc sobą...

Udaje, ze jestem szczęsliwa,daje innym rady jak żyć chociaz  sama chciałabym wreszcie

przestać wegetować....

Codziennie marzę o tym zeby wreszcie poczuć sie wolną,uciec gdzieś gdzie nie płaci sie za odrobine szczescia,gdzie ludzie potrafią kochać bez zobowiązań,gdzie nie ma cierpienia

a jest wieczna harmonia...

Tak bardzo pragnę zabrać tych których kocham i odlecieć tam gdzie nikt nie odmierza czasu,gdzie nikt nie rani....

"GZIE ZYCIE JEST DAREM A NIE PRZEKLENSTWEM :("